Week 21 - Filippijnen & going back home

De allerlaatste blog..... 😱
Na onze eerste overnachting in Sibaltan vertrokken we zondag ochtend met de boot onder leiding van een kapitein en zijn hulpje voor een overnachting op een eiland. Onderweg stopten we op twee plekken om te snorkelen. Er werd voor ons gekookt, onze tent werd opgezet, ze maakten een mega kampvuur en het leek alsof we het eiland voor onszelf hadden (er woont één gezin). In slaap vallen en wakker worden met het geruis van de zee, waar we zo'n twintig meter vandaan sliepen. Een bijzondere ervaring! Na de zonsopkomst een duik in zee genomen en ontbeten. Terug richting Sibaltan maar eerst nog even snorkelen, waarbij Stef nog een schildpad spotte. Bij terugkomst kregen we ons nieuwe slaaphutje toegewezen op weer een geweldige plek aan zee. Even naar het dorpje gelopen waar we kletsten met kinderen en een kijkje mochten nemen in hun school. Je merkt aan de reacties van mensen goed dat het hier nog niet toeristisch is. Verder deze dag vooral op een strand stoel gelegen en genoten van de rust onder het genot van een biertje. 's Avonds zagen we nog een mooie verschijning waarbij er zich een cirkel om de maan vormde (zie foto). Weer wakker worden met een mooie zonsopkomst die we konden zien vanuit ons tentje. De dag goed begonnen met een strandwandeling waarbij ik mijn schelpen collectie aanvulde en Stef vooral achter de krabben aanzat. Verder weer lekker op het strand gelegen. Er lopen weer veel honden rond hier die ons goed vermaken. Helaas zien de honden in de Filippijnen er het minst goed uit. Veel zijn ziek en allemaal hebben ze jeuk en wondjes. 's Avonds na het eten nog een spelletje gedaan en op tijd naar bed, want we staan 's ochtends weer tegelijk met de zon op. Onze laatste ochtend en middag optimaal genoten van het weer en om 16:00 begon eigenlijk onze reis richting huis al. Zeven uur in een minivan terug naar Puerto Princesa. Achteraf eigenlijk wel lekker dat we deze plek als afsluiter hadden. Morgenochtend vliegen we van Puerto naar Manilla. Dan nog een dag doorkomen op het vliegveld waar we om 23:59 in het vliegtuig stappen naar Amsterdam met als tussenstop Doha. Maarliefst 17 uur vliegen en 7 uur terug in de tijd. Nu al zin in😉. We krijgen vaak de vraag wat nou het mooiste land is waar we geweest zijn, maar dat is lastig te zeggen. Elk land was zo divers en had iets bijzonders. Cultuur, natuur, het eten.. Als je de kans krijgt om te reizen dan kan ik het je alleen maar aanraden. Het maakt je wat geld betreft misschien "armer", maar zoveel ervaringen rijker. Cliché, maar de waarheid. Ik ben blij dat wij de kans hebben gegrepen en echt wat van de wereld hebben kunnen zien. Alles gedaan wat we wilden doen en geen hele vervelende ervaringen gehad. We hebben veel herinneringen gemaakt waar we nog vaak samen aan terug zullen denken. De 11.000 foto's gaan ons daar wel bij helpen(oeps). Ondanks dat we een geweldige tijd hebben gehad, kijken we er ook wel naar uit om weer terug te gaan. Maar dan voornamelijk om iedereen weer te zien en onze verhalen te kunnen delen. Want het liefste zouden we willen dat iedereen onze reis kan beleven zoals wij hebben gedaan. En daarnaast kan Poema, Stef zijn hond, wel wat knuffels gebruiken, want het gaat helaas niet zo goed met hem. En we hebben weer zin om lekker te sporten en fit te worden. Of we als een ander mens terug komen? Dat denk ik niet. Maar ik besef me wel meer wat een goed leven we eigenlijk hebben met ook zoveel fijne mensen om ons heen. Al zagen we ook veel gelukkige mensen ondanks dat ze weinig te besteden hadden. En verder zullen we kleine dingetjes anders doen zoals vaker naar de markt gaan en nóg verser koken. Wat we niet gaan missen? De lange busritten, slechte bedden, muggen, snurkende mensen, leven uit een backpack, uren op het vliegveld rondhangen, zeurende verkopers.. Maar dat weegt niet op tegen de 100 andere dingen die we wél zullen missen. Komende dagen zal het vooral even wennen zijn. We hebben nu een beetje het gevoel alsof we niet alleen afscheid nemen van het reizen maar ook van elkaar. We zijn toch bijna vijf maanden non stop bij elkaar geweest. Maar ook wat het weer betreft.. Van 30 graden in de schaduw naar temperaturen waarbij we misschien wel het natuurijs op kunnen (let it be). Gelukkig hebben we genoeg vitamine D opgedaan afgelopen maanden☀. Komende week gaan we onze spullen verhuizen naar ons huisje in Zwolle zodat we ons eigen plekje weer hebben. Stef begint volgende week weer met werk en mijn zoektocht naar een baan gaat van start. Dan begint het "echte leven" weer... Want afgelopen vijf maanden was een droom die uitkwam🙏. Smaakt naar meer...

Om jullie nog een laatste keer jaloers te maken... Foto's van vorige week staan er nu ook op.
✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈