Week 4 - Bolivia
5 november 2017 - Uyuni, Bolivia
Allereerst willen we even zeggen dat we het leuk vinden om te merken dat jullie ons volgen 🤗
Maandag stond er een dagje stad op de planning. Alleen werd ik wakker met buikpijn en besloot ik een dagje dicht bij de wc te blijven. Stef is wel de stad in geweest, o.a. om naar een Inca museum te gaan. Deze bleek helaas gesloten op maandag. Ik heb pasta gemaakt en heb gelukkig heel de dag lekker rustig in het hostel kunnen zitten. 's Avonds zijn we naar het busstation gebracht door de eigenaar van het hostel waar om 00:00 onze bus naar de grens van Bolivia vertrok. Hier kwamen we om 07:00 aan, brrr wat was het koud toen we de bus uitstapten. Lopend zijn we de grens overgegaan. Helaas voelde ik me nog steeds niet fit. Taxi naar het busstation gepakt in Villazon en daar de bus naar Tupiza geboekt die om 10:00 vertrok. Twee uur later aangekomen in ons hostel, gelegen op een mooi plekje aan een berg. 's Middags zijn we het stadje ingeweest en hebben we verse groenten, fruit en brood gekocht op de markt. De mensen, de kleding, de sfeer.. Zo leuk om hier rond te lopen, en niet toeristisch. Het was wel nog even schrikken toen er een net geslachte koe in stukken naar binnen werd gebracht. Ze gebruiken alles, dus ook het hoofd kwam voorbij. Ik zou op deze markt uren kunnen lopen en fotograferen, al is dit soms wat lastig omdat niet iedereen gefotografeerd wil worden. Als avond eten rijst gemaakt in de hoop dat m'n lichaam morgen weer hersteld is. Al om 21:30 gaan slapen om even een goeie nacht te maken. Volgende ochtend om 07:00 wakker. Na het ontbijt besloten om vandaag te gaan paardrijden. Als ik me nog niet goed had gevoeld hadden we een extra dagje geboekt maar dit bleek gelukkig niet nodig. Voor het paardrijden nog even over de markt gelopen en genoten van de cultuur. Hier werden we uren achtervolgd door een hond die we de dag ervoor ook bij het busstation hadden gezien. Die zou je zo mee naar huis willen nemen, wat een schatje. Ook bij twee tour operators langs gegaan waarvan we goeie recensies hadden gelezen en bij één van deze twee de tour naar Salar de Uyuni geboekt voor donderdag. 's Middags om 13:00 lopend met een vrouw en haar zoon mee richting het paardrijden. Zij zette ons af bij een busje waar we weer door een andere vrouw werden opgewacht en mee in de bus gingen. Bij de juiste plek aangekomen waar een jongen met twee paarden aan kwam rijden. Deze werd weer afgelost door een andere jongen; onze gids van 15jaar. Een hele organisatie dus. Niemand spreekt trouwens Engels dus het is vaak een beetje handen en voeten werk. Via de app Duolingo proberen we wat woordjes Spaans te leren. Nou daar gingen we, cowboy Stef en cowgirl Brenda, jiiihaa. We hadden vooraf gelezen dat het juist hier mooi is om paard te rijden, en dat bleek ook wel zo. Je begeeft je in een soort Wild West omgeving waar het prachtig paardrijden is. We hebben een rit van bijna 3 uur gemaakt en zijn daarna via een andere markt terug gelopen naar het hostel. Restje rijst van gister gegeten en op het dakterras gezeten.
Donderdag om 07:20 bij ons hostel opgehaald voor de 4-daagse tour naar de zoutvlakte Salar de Uyuni. Deze tour deden we samen met een Italiaanse man van 30 die in België woont, en een Duitse vrouw van 32. Samen met chauffeur Nicolas en tevens onze gids, zijn vrouw Flora als kok en hun zoontje Kevin van 3 met de jeep op pad. Deze tour kun je vanuit verschillende plaatsen doen. We hebben bewust gekozen om de tour vanuit Tupiza te starten omdat de tour vanuit hier 4 dagen duurt ipv 3 en het zou minder toeristisch zijn. Ook eindig je bij de zoutvlakte wat het hoogtepunt moet zijn. Het leukste voor het laatste bewaren. Dag 1 was veel rijden. We maakten verschillende stops waar we foto's mochten maken. Lunchen deden we in een klein dorpje bij een familie thuis. Ik vertelde een klein meisje dat ik uit Holland kwam waarop ze me om de nek vloog. Toen ik vroeg waar ik naar het toilet kon verwezen ze me naar buiten. Bijzonder om te zien hoe primitief de mensen hier leven.
We kwamen rond 19:30 aan bij een hostel waar we gingen overnachten. Het was zowel buiten als binnen erg koud, ook binnen zaten we met jassen aan. Niet gek ook natuurlijk op zo'n hoogte. We kregen thee en later ons avond eten. Verse soep, aardappelpuree en vega burgers. Thermo kleding aangetrokken en onder de drie dekens gekropen. Om 06:00 weer de wekker. Uiteindelijk pas om 08:00 vertrokken.. We hebben weer mooie natuurverschijnselen gezien: o.a. verschillende kleuren meren met daarin flamingo's, geisers en we zijn een hotspring in geweest waar we een mooi uitzicht hadden. Beetje koud wel om er weer uit te gaan, want overal waaide het hard en heb je verschillende laagjes kleren nodig om het warm te hebben. We hebben bij de geisers een hoogte van 5000m bereikt, wat ook wel te voelen was aan onze hoofden en ademhaling. Doorgereden naar ons hostel die net als gister op 4200m lag. Hier was het nog kouder dan gister. Gedobbeld met z'n vieren (met 4 lagen kleding en jassen aan) onder het genot van een kopje thee. Na het avond eten vroeg ons bed in gekropen vanwege de kou. Volgende ochtend om 07:00 eruit en 08:15 onderweg. De kleine Kevin zit 's ochtends al aan de koekjes, lollies en zijn drinkbeker is gevuld met cola. Geen wonder dat hij en de rest van de bevolking rotte tanden heeft. We hebben wederom verschillende meren bezocht. Ook zien we steeds veel lama's langs de weg. Zoals we in Nederland koeien hebben hebben ze hier lama's. Oh én we hebben een condor gespot! Onderweg geluncht bij een verlaten hostel. Een beetje spooky was het wel. 's Avonds hebben we in een hostel geslapen die gemaakt was van zout. Hier was eindelijk de mogelijkheid om een warme douche te nemen voor vijf minuutjes. Lekker lasagne gegeten met een wijntje erbij. Het was hier ook een stukje minder koud. Totdat de wekker om 04:00 ging om om 04:30 op pad te gaan naar de zoutvlakte waar we de zonsopkomst konden zien. Koud, maar de moeite waard. Salar de Uyuni is met een oppervlakte van 10.582 km² de op een na grootste zoutvlakte van de wereld. Een bijzonder natuurverschijnsel. We hebben hier rondgereden en wat leuke foto's kunnen maken. We werden afgezet bij het busstation van Uyuni waar we nog een lunch kregen en de tour ten einde kwam. Vier mooie dagen met leuk gezelschap. Ondanks dat onze gids niet zo goed in communiceren was heeft ie ons wel veilig rondgereden. Ook niet onbelangrijk. We hadden hier al een hostel geboekt met een 2 persoonskamer waar we lekker even tot rust kunnen komen en onze kleren een wasbeurt kunnen geven. Nog over de markt gelopen waar de vrouwen achter hun kraampje aan het slapen waren. We kwamen er nog achter dat we bij de grens van Argentinië-Bolivia alleen een stempel hebben gekregen voor het verlaten van Argentinië en niet voor de binnenkomst van Bolivia. Even waren we bang dat we weer terug naar de grens moesten, maar een medewerker van het hostel heeft ons gerust gesteld dat dit geen probleem is. Heel toevallig zit het immigratie bureau naast ons hotel dus daar gaan we morgenvroeg nog even informeren voordat we de bus naar Potosi nemen. Voor foto's zie het kopje "foto's" week 4 - Bolivia
Maandag stond er een dagje stad op de planning. Alleen werd ik wakker met buikpijn en besloot ik een dagje dicht bij de wc te blijven. Stef is wel de stad in geweest, o.a. om naar een Inca museum te gaan. Deze bleek helaas gesloten op maandag. Ik heb pasta gemaakt en heb gelukkig heel de dag lekker rustig in het hostel kunnen zitten. 's Avonds zijn we naar het busstation gebracht door de eigenaar van het hostel waar om 00:00 onze bus naar de grens van Bolivia vertrok. Hier kwamen we om 07:00 aan, brrr wat was het koud toen we de bus uitstapten. Lopend zijn we de grens overgegaan. Helaas voelde ik me nog steeds niet fit. Taxi naar het busstation gepakt in Villazon en daar de bus naar Tupiza geboekt die om 10:00 vertrok. Twee uur later aangekomen in ons hostel, gelegen op een mooi plekje aan een berg. 's Middags zijn we het stadje ingeweest en hebben we verse groenten, fruit en brood gekocht op de markt. De mensen, de kleding, de sfeer.. Zo leuk om hier rond te lopen, en niet toeristisch. Het was wel nog even schrikken toen er een net geslachte koe in stukken naar binnen werd gebracht. Ze gebruiken alles, dus ook het hoofd kwam voorbij. Ik zou op deze markt uren kunnen lopen en fotograferen, al is dit soms wat lastig omdat niet iedereen gefotografeerd wil worden. Als avond eten rijst gemaakt in de hoop dat m'n lichaam morgen weer hersteld is. Al om 21:30 gaan slapen om even een goeie nacht te maken. Volgende ochtend om 07:00 wakker. Na het ontbijt besloten om vandaag te gaan paardrijden. Als ik me nog niet goed had gevoeld hadden we een extra dagje geboekt maar dit bleek gelukkig niet nodig. Voor het paardrijden nog even over de markt gelopen en genoten van de cultuur. Hier werden we uren achtervolgd door een hond die we de dag ervoor ook bij het busstation hadden gezien. Die zou je zo mee naar huis willen nemen, wat een schatje. Ook bij twee tour operators langs gegaan waarvan we goeie recensies hadden gelezen en bij één van deze twee de tour naar Salar de Uyuni geboekt voor donderdag. 's Middags om 13:00 lopend met een vrouw en haar zoon mee richting het paardrijden. Zij zette ons af bij een busje waar we weer door een andere vrouw werden opgewacht en mee in de bus gingen. Bij de juiste plek aangekomen waar een jongen met twee paarden aan kwam rijden. Deze werd weer afgelost door een andere jongen; onze gids van 15jaar. Een hele organisatie dus. Niemand spreekt trouwens Engels dus het is vaak een beetje handen en voeten werk. Via de app Duolingo proberen we wat woordjes Spaans te leren. Nou daar gingen we, cowboy Stef en cowgirl Brenda, jiiihaa. We hadden vooraf gelezen dat het juist hier mooi is om paard te rijden, en dat bleek ook wel zo. Je begeeft je in een soort Wild West omgeving waar het prachtig paardrijden is. We hebben een rit van bijna 3 uur gemaakt en zijn daarna via een andere markt terug gelopen naar het hostel. Restje rijst van gister gegeten en op het dakterras gezeten.
Donderdag om 07:20 bij ons hostel opgehaald voor de 4-daagse tour naar de zoutvlakte Salar de Uyuni. Deze tour deden we samen met een Italiaanse man van 30 die in België woont, en een Duitse vrouw van 32. Samen met chauffeur Nicolas en tevens onze gids, zijn vrouw Flora als kok en hun zoontje Kevin van 3 met de jeep op pad. Deze tour kun je vanuit verschillende plaatsen doen. We hebben bewust gekozen om de tour vanuit Tupiza te starten omdat de tour vanuit hier 4 dagen duurt ipv 3 en het zou minder toeristisch zijn. Ook eindig je bij de zoutvlakte wat het hoogtepunt moet zijn. Het leukste voor het laatste bewaren. Dag 1 was veel rijden. We maakten verschillende stops waar we foto's mochten maken. Lunchen deden we in een klein dorpje bij een familie thuis. Ik vertelde een klein meisje dat ik uit Holland kwam waarop ze me om de nek vloog. Toen ik vroeg waar ik naar het toilet kon verwezen ze me naar buiten. Bijzonder om te zien hoe primitief de mensen hier leven.
We kwamen rond 19:30 aan bij een hostel waar we gingen overnachten. Het was zowel buiten als binnen erg koud, ook binnen zaten we met jassen aan. Niet gek ook natuurlijk op zo'n hoogte. We kregen thee en later ons avond eten. Verse soep, aardappelpuree en vega burgers. Thermo kleding aangetrokken en onder de drie dekens gekropen. Om 06:00 weer de wekker. Uiteindelijk pas om 08:00 vertrokken.. We hebben weer mooie natuurverschijnselen gezien: o.a. verschillende kleuren meren met daarin flamingo's, geisers en we zijn een hotspring in geweest waar we een mooi uitzicht hadden. Beetje koud wel om er weer uit te gaan, want overal waaide het hard en heb je verschillende laagjes kleren nodig om het warm te hebben. We hebben bij de geisers een hoogte van 5000m bereikt, wat ook wel te voelen was aan onze hoofden en ademhaling. Doorgereden naar ons hostel die net als gister op 4200m lag. Hier was het nog kouder dan gister. Gedobbeld met z'n vieren (met 4 lagen kleding en jassen aan) onder het genot van een kopje thee. Na het avond eten vroeg ons bed in gekropen vanwege de kou. Volgende ochtend om 07:00 eruit en 08:15 onderweg. De kleine Kevin zit 's ochtends al aan de koekjes, lollies en zijn drinkbeker is gevuld met cola. Geen wonder dat hij en de rest van de bevolking rotte tanden heeft. We hebben wederom verschillende meren bezocht. Ook zien we steeds veel lama's langs de weg. Zoals we in Nederland koeien hebben hebben ze hier lama's. Oh én we hebben een condor gespot! Onderweg geluncht bij een verlaten hostel. Een beetje spooky was het wel. 's Avonds hebben we in een hostel geslapen die gemaakt was van zout. Hier was eindelijk de mogelijkheid om een warme douche te nemen voor vijf minuutjes. Lekker lasagne gegeten met een wijntje erbij. Het was hier ook een stukje minder koud. Totdat de wekker om 04:00 ging om om 04:30 op pad te gaan naar de zoutvlakte waar we de zonsopkomst konden zien. Koud, maar de moeite waard. Salar de Uyuni is met een oppervlakte van 10.582 km² de op een na grootste zoutvlakte van de wereld. Een bijzonder natuurverschijnsel. We hebben hier rondgereden en wat leuke foto's kunnen maken. We werden afgezet bij het busstation van Uyuni waar we nog een lunch kregen en de tour ten einde kwam. Vier mooie dagen met leuk gezelschap. Ondanks dat onze gids niet zo goed in communiceren was heeft ie ons wel veilig rondgereden. Ook niet onbelangrijk. We hadden hier al een hostel geboekt met een 2 persoonskamer waar we lekker even tot rust kunnen komen en onze kleren een wasbeurt kunnen geven. Nog over de markt gelopen waar de vrouwen achter hun kraampje aan het slapen waren. We kwamen er nog achter dat we bij de grens van Argentinië-Bolivia alleen een stempel hebben gekregen voor het verlaten van Argentinië en niet voor de binnenkomst van Bolivia. Even waren we bang dat we weer terug naar de grens moesten, maar een medewerker van het hostel heeft ons gerust gesteld dat dit geen probleem is. Heel toevallig zit het immigratie bureau naast ons hotel dus daar gaan we morgenvroeg nog even informeren voordat we de bus naar Potosi nemen. Voor foto's zie het kopje "foto's" week 4 - Bolivia
6 november 2017
het word steeds mooier. die zoutvlaktes prachtig.
en ook al lekker verkleurd.